Visie in een notedop

De eerste vleugel

We worden geboren zonder landkaart. Je loopt zo goed als het kan door het leven met de kennis opgedaan van je omgeving.

En plots, door een gebeurtenis, een speling van het lot wordt er iets wakker in jou. Je ontdekt een zijns-kern, een innerlijk weten en je beseft dat dit uniek stukje van jezelf er altijd is geweest.

Je leert “kijken naar” je wordt ‘zichtbaar’ voor jezelf en er ontstaat Zelf-bewustzijn.

De tweede vleugel

Vanuit een steeds groter wordend bewustzijn ga je verder. Beetje bij beetje krijg je meer inzicht in wie je werkelijk bent.

Er ontvouwen zich verscheidene, ongekende lagen, dieptes en hoogtes van wie je echt bent. En met vallen en opstaan, ontmasker je de draken van schuld en schaamte en leer je te houden van al wat zich aandient in je leven.

Door steeds meer te luisteren naar je hart en zorg te dragen voor wie je bent, opent zich de Zelf-Liefde.

De derde Vleugel

De zelf-liefde groeit en tegelijkertijd word je sterker om volledig met jezelf op weg te gaan. Je begint bergen te verzetten en overwint hindernissen, je ontwikkelt een scheppingskracht en een aan jou eigen levensvisie.

Vanuit jouw liefdesbron de wereld instappen en zichtbaar worden, is spannend en confronterend. Zichtbaar worden gaat zelden over rechte paden en door de confrontaties met succes en mislukking, dalen we langzaam af …. tot we uiteindelijk bij onze naakte ‘Zelf’ uitkomen.

Je voelt je gelukkig én wanhopig tegelijkertijd en de roep naar zin en betekenis van dit alles klinkt hartverscheurend luid.

Je weet het ondertussen, niemand kan je nog verder helpen - stil worden, vergeven, dankbaar zijn en luisteren zijn de enige opties. Het voert je onvermijdelijk naar binnen, op zoek naar die éne, die vanuit de stilte tot jou komt.

Je ontmoet de God-binnenin.